دیشب دلم گرفته بود

 

    دیشب دلم گرفته بود مثل هوای بارونی

 دلم هواتو کرده بود ، هوای شیرین زبو نیات

 دلم میخواست گریه کنم ، بگم که سخته تنهایی 

 ای هم صد ای آشنا ، بگو که پیشم می مونی

 نمی دونم چه حالی و کجایی و چه می کنی

 ولی صدات تو گوشمه ، می گی که اینجا می مونی

 رفتم کنار پنجره ، گفتم شاید ببینمت

 دیدم محاله دیدنت ، چون گل باید بچینمت

 رو صندلی نشستمو یهو دیدم

 یه قاصدک اومد پیشم

 خبر آورد ای آشنا ، یه رازی را بهت بگم ؟

 گفتم بگو : آهی کشید، اومد نشست رو شونه هام

 یواشکی چشماشو بست ، تا نبینه اشک چشام

 می گفت که تو یه راه دور

 یه راه دور و سوت کور

 مسافری نشسته بود

 مسافره غریب و دلشکسته بود

 از تو همش شکوه میکرد

 با اشک گرم و دل سرد

 می گفت که یادت نمیاد

 اون روزای آخریه

 چه قدر دلش می خواست که تو

 نگاش کنی ، صداش کنی

 بهش بگی دوسش داری

 به شرطی تنهاش نذاری

 تا اومدم بهش بگم برو بگو

 دوسش دارم ، پاش می شینم

 دیدم که اون رفته بود و

 منم دارم خواب می بینم